Een 3 is een prima cijfer.

“Aha, zo dus je geeft jezelf een 3. Prima en wat maakt dat je jezelf een 3 geeft en geen 2?” Met flapperende oren ben ik aan het luisteren naar trainer Herman Pasveer  Deze reactie had ik absoluut niet verwacht. De dame gaf zichzelf een 3 op het gebied van nee-zeggen. Dat is toch een tamelijk ontluisterend cijfer! Herman blijft rustig doorvragen en komt erachter dat de vrouw tegen haar familieleden redelijk nee kan zeggen. “Dat is waardevolle informatie. Wat helpt jou in het contact met hen?”

Het is 2010, ik mag meelopen met een training nee-zeggen op de Vrijwilligersacademie Amsterdam. Ons is even daarvoor gevraagd om een cijfer tussen de 1 en de 10 te geven in hoe goed we zijn in nee-zeggen. Dat was niet echt mijn specialiteit, dus ik gaf een mezelf een 5. Net geen voldoende. Ook dat signaleert Herman als ik aan de beurt ben. “Ah een vijf, toch bijna voldoende Jaap. Wat maakt dat je jezelf een 5 geeft en geen 6?” En even later: “welke stap zou je willen zetten om van die 5 een 6 te maken?” Ik antwoord dat ik hoop dat de theorie over nee-zeggen die we die avond gaan bespreken, me misschien al gaat helpen.

Pas later leer ik dat mijn collega Herman een meester is in het oplossingsgericht communiceren. Een  interessante sympathieke methode die vooral kijkt naar de toekomst. Het in ondertussen 8 jaar later. Op de Vrijwilligersacademie heb ik ondertussen met collega Fiet een vervolgtraining oplossingsgericht werken ontwikkeld. Daarin leren vrijwilligers niet te diep te duiken in de problemen van hun deelnemers, maar vooral vooruit te kijken naar wat wel mogelijk is. 

Als ik terugkijk naar mijn eerste kennismaking met de methode door Herman moet ik glimlachen. Een van de belangrijkste technieken van het oplossingsgericht werken is de schaalvraag. Geef aan op een schaal van 1 tot 10 hoe jezelf inschat op een bepaald onderwerp. Elk antwoord dat de deelnemer geeft is goed en is iets waar de trainer of vrijwilliger op kan doorvragen. Een laag cijfer geeft ook informatie en was iets waar Herman totaal niet van schrok. Het is juist een opening voor een eerste oplossingsgerichte vraag: Ok, wat maakt dat je jezelf een 3 geeft en geen 2? Het gaat bij de schaalvraag niet perse om het cijfer zelf maar vooral om het doorvragen en de informatie die je daarmee losweekt:  Ah een vijf, toch bijna voldoende Jaap. Wat maakt dat je jezelf een 5 geeft en geen 6?”

Voor mij was die avond een eerste kennismaking met oplossingsgericht werken, die me verraste en erg nieuwsgierig maakte. Hopelijk jou ook.

Dit is een eerste column in aanloop naar een  nieuw theatercollege over oplossingsgericht werken in opdracht van de Vrijwilligersacademie.

Het theatercollege De Negen Open Deuren blijft gewoon te boeken voor organisaties en is individueel op 16 april te zien in het Torpedo Theater in Amsterdam.

Leave a comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *